Eiwitkwaliteit

Zoveel eiwit heb je nodig

• Geen gezondheidsaandoeningen en sport je niet meer dan 2x per week? Dan is de aanbevolen hoeveelheid je lichaamsgewicht x 0,83 gram eiwit.
• Sporter? Dan verschuift de basisbehoefte van eiwit naar lichaamsgewicht x 1,0 gram eiwit (sporter) tot 1,6 gram eiwit (atleet).
• Veganist of vegetariër? Dan is de eiwitbehoefte hoger, x 1,2 voor vegetariërs en x 1,3 voor veganisten. Dit komt omdat je lichaam plantaardige eiwitten minder goed opneemt. Voor een niet-sportende vegetariër is dat dus je lichaamsgewicht x 0,83 x 1,3 gram eiwit.

Dierlijke en plantaardige eiwitten

Dierlijke eiwitten (uit vis, vlees en zuivel) hebben een hogere eiwitkwaliteit dan plantaardige eiwitten (NICE). Dat betekent dat dierlijke eiwitten meer essentiële aminozuren bevatten. Daarbij verteert je lichaam dierlijke eiwitten beter dan plantaardige eiwitten. Daarom hebben veganisten en vegetariërs meer alternatieve eiwitten nodig. Als je rondkijkt zie je dat er langzaam meer plantaardige alternatieven in de schappen liggen. Er worden steeds meer soorten eiwitten ontwikkeld. Analisten voorspellen een groei de komende 20 jaar. In de toekomst wordt eiwit vaker geproduceerd uit algen, kweekvlees, eendenkroos, insecten, zeewier en gemaakt door schimmels (WUR). De verhouding tussen verschillende eiwitbronnen noemen we de eiwitbalans.

Facts & Figures

• Gezonde mensen hebben gemiddeld minimaal 0,83 gram eiwit per kg lichaamsgewicht nodig.
• Vlees is een ‘hoogwaardige eiwitbron’ het bevat alle essentiële bouwstoffen (aminozuren)   en bevat zo’n 25% eiwit.
• Veel mensen weten dat water het meest voorkomende bestanddeel in het lichaam is. Maar wist je dat eiwit op nummer 2 staat?

​​​​Eiwitbalans

De overheid wil – ter bevordering van de volksgezondheid en het milieu – een verschuiving naar meer plantaardige, en minder dierlijke eiwitten in ons dieet. Er wordt dan gesproken van de eiwittransitie. In de gedachtenvorming daarover wordt vaak voorbij gegaan aan een belangrijk aspect: de hogere kwaliteit van dierlijke eiwitten is niet één op één te vervangen door eenzelfde hoeveelheid aan plantaardige eiwitten. Dierlijke eiwitten hebben een hogere eiwitkwaliteit dan plantaardige.

De voedingswaarde van een klein stukje vlees moet dan gecompenseerd worden door een grote hoeveelheid plantaardig voedsel. De vlees- en zuivelketen benadrukken daarom dat verschuiving in eiwitbronnen van dierlijk naar meer plantaardig gevolgen kan hebben voor de volksgezondheid

De vleessector spreekt liever van eiwitbalans: de juiste balans tussen productie en consumptie van verschillende eiwitbronnen Bron: NICE Voedingsinformatiecentrum).